پونه آمد تا تابناک رسوا شود

روز 29 شهریور سایت تابناک با آب و تاب فراوان مطلبی را تیتر زد با این عنوان

بحران تجاوز جنسی به BBC فارسی هم رسید

و به صورت  بی شرمانه ای مدعی شد که دلیل غیبت چند روزه پونه قدوسی (به قول خودشان پ-ق) این بوده که صادق صبا به او تجاوز کرده است ( به خدا خجالت میکشم که اینو مینویسم) .

اما امروز 31 شهریور پونه قدوسی مثل همیشه مجری برنامه نوبت شما بود آن هم دو بار یک بار در ساعت معمول یعنی ساعت 7 و یک بار در برنامه ویژه به مناسبت سخنرانی احمدی نژاد.

حالا باید به آقایان مدعی اسلام و مسلمین گفت چه طور میخوان جواب این تهمت بی شرمانه و حرکت زشتشون رو بدهند که بدون هیچ مدرکی همچین مزخرفاتی رو گفتن مگر در همون اسلام نیست که برای اثبات چنین جرمی باید 4 نفر عادل عینا عمل مذکور را دیده باشند؟ حالا چون یه مجری چند روز رفته مرخصی آقایون نتیجه میگیرن بهش تجاوز شده؟!؟ البته مشخصه که سوزش آقایون از کجاست. پس از پخش مستند خط و نشان رهبر همه رسانه های حکومتی شروع کردن به بی بی سی حمله کنند ولی این یکی خیلی نامردی و بیشرمانه است که با آبروی دو نفر اینچنین بازی کنی فقط میتونم بگم خاک تو سرت تابناک.

بیایید از هنرمندمان حمایت کنیم

دیروز 28 شهریور 90 آلبوم جدید استاد شجریان با نام مرغ خوش خوان منتشر شد .
بیایید همه با هم با خرید نسخه اصل این آلبوم از هنرمندمان حمایت کنیم.

هدف قیام آذربایجان چیست؟

من هم مانند خیلی ها از دو هفته چیش که یک سری تظاهرات در شهرهای آذربایجان شروع شد خیلی به قیام آذربایجان امیدوار شدم اما پس از دو هفته شکاک گشته ام و برای سوالی پیش آمده:
 که واقعا هدف از تظاهرات این روزها درآذربایجان چیست؟
وقتی که حتی یک بار هم نامی از ایران برده نمیشود
وقتی که پس از شکست استقلال تهران در برابر ((تراختور)) شعار میدهند : آذربایجان زنده باد دشمنانش کورباد (منظور از دشمن کیست؟)
وقتی حتی برای دعوت به اعتراض در دیگر شهر ها هم فقط ترکها را فرا میخوانند.
وقتی حتی برای نمونه یک بار هم به فارسی شعار نمیدهند .(تا دیگران هم بفهمند چه میگویند)
وقتی در اعلامیه هایشان آذربایجان را ((آزربایجان)) مینویسند.
آیا هدف فقط حفظ دریاچه ارومیه است؟ آیا هرف رسیدن به حقوق فرهنگی و قومی ترکها است؟ آیا هدف مبارزه با جمهوری اسلامی است؟ آیا هدف آزادی ایران است؟ آیا هدف......و آیا واقعا قیام آذربایجان قیام ملی است؟

منظور از نوشتن این سطور این نیست که خدای نا کرده بخواهم در میان سفوف اختلاف افکنی کنم و جلوی اتحاد مردم را بگیرم ( که البته مال این حرفها نیستم که بتونم همچین کاری کنم) یا اینکه با ایجاد شک و شبهه عمدی در راه آزادی ایران سنگ اندازی کنم  سخن من تنها این است که باید با چشمان باز قدم برداشت و واقعیات را دید تا خدای ناکرده کاری نکنیم که موجب پشیمانی شود و بدانیم که از چه کسانی و از چه حرکتی میخواهیم حمایت کنیم و کور کورانه به پیش نرویم

یک نفر من را با آذربایجان آشنا کند

میدانم که این مطلب را در نامناسب ترین زمان ممکن مینویسم و احتمالا با انواع و اقسام برخوردها مواجه خواهم شد و بسیاری به حق خواهند گفت که اینگونه مطالب موجب تحریک آذری ها و ایجاد نفاق و تفرقه خواهد شد . اما این چند روز این مساله آنقدر به ذهن من فشار آورده که بیشتر از این نمیتوانم صبر کنم.
مستقیم میرم سر اصل مطلب
از 5 شهریور که در ارومیه و تبریز تظاهرات شد و بحث نجات دریاچه ارومیه بالا گرفت . من هم مانند خیلی ها در اینترنت در بحثها شرکت کردم و در این اثنا با بسیاری از سایتها ترکی و صفحات فیسبوکبیشان آشنا شدم . اما چیزی که به جز بحث در مورد دریاچه ارومیه توجه من را جلب کرد عدم آشنایی و دنیایی فاصله میان ترکها و فارسها است نمیدانم آیا این فقط در دنیای مجازی و اینترنت است یا در واقعیت هم همینگونه است. آنچه من دیدم و خواندم این حس بسیار قوی است که بسیاری از ترکها شدیدا خود را مقهور و شکست خورده فارس میپندارند و گمان میبرند که فارسها آنها را در چنگال خویش گرفته و در حال ازمحلال و دوشیدن آنها هستند و ایشان را غرق در مشکلات عظیم اقتصادی کرده و خود در حال خوشگذرانی هستند گمان میبرند که در استانهای به قول خودشان فارس نشین وضع خوب است و ایشانند که در بدبختی به سر میبرند . علاوه بر این بیافزایید اینکه این ظلم را تاریخی دانسته و به همه زمانها تسری میدهند. البته نباید از این نکته نیز غافل شد که در میان فعالین آذربایجانی همه نوع طرز فکر است از جدایی طلبان افراطی تا انان که به دنبال فدرالیسم هستند تا فعالین مدنی که به دنبال حقوق فرهنگی ، زبانی و مدنی ایشان میگردند. و نمیتوان همه را مانند یکدیگر دانست .